цюк2 гукапераймальнае

  1. Ужыв. для абазначэння стуку.

  2. у знач. выказніка: Ужыв. у значэнні дзеяслова цюкаць — цюкнуць і цюкацца — цюкнуцца.

    • Ц. у шыбу і разбіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)