цімуравец назоўнік | мужчынскі род
Член дзіцячай добраахвотнай дружыны, які дапамагае сем’ям воінаў, інвалідам, дзецямсіротам [ад імя Цімура, героя аповесці А.Гайдара].
|| прыметнік: цімураўскі.
- Ц. рух.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)