цімуравец, ✂, м.

Член дзіцячай добраахвотнай дружыны, які дапамагае сем’ям воінаў, інвалідам, дзецям-сіротам [ад імя Цімура, героя аповесці А.Гайдара].

|| прым. цімураўскі, ✂.

  • Ц. рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)