Verbum

цела, ✂, н.

1. Матэрыя, рэчыва, што так ці інакш абмежавана ў прасторы; асобны прадмет у прасторы.

   • Цвёрдае ц.
   • Газападобнае ц.
   • Геаметрычнае ц.

2. Арганізм чалавека або жывёлы ў яго знешніх фізічных формах.

   • Часткі цела.
   • Мёртвае ц. (труп).

3. Тулава, корпус чалавека, жывёлы, птушкі.

   • Ц. ў сіняках.

4. Асноўная частка, корпус чаго-н.

   • Ц. гарматы.

◊

• (Быць) у целе (разм.) — быць поўным, укормленым, сытым.

• Спасці з цела (разм.) — схуднець.

• Трымаць у чорным целе каго (разм.) — сурова, строга абыходзіцца з кім-н.

|| памянш. цельца, ✂.

|| прым. цялесны, ✂.

• Ц. колер (ружаваты).