цела назоўнік | ніякі род
-
Матэрыя, рэчыва, што так ці інакш абмежавана ў прасторы; асобны прадмет у прасторы.
- Цвёрдае ц.
- Газападобнае ц.
- Геаметрычнае ц.
-
Арганізм чалавека або жывёлы ў яго знешніх фізічных формах.
- Часткі цела.
- Мёртвае ц. (труп).
-
Тулава, корпус чалавека, жывёлы, птушкі.
- Ц. ў сіняках.
-
Асноўная частка, корпус чаго-н.
- Ц. гарматы.
-
іншыя значэнні:
- (Быць) у целе (размоўнае) — быць поўным, укормленым, сытым.
- Спасці з цела (размоўнае) — схуднець.
- Трымаць у чорным целе каго (размоўнае) — сурова, строга абыходзіцца з кім-н.
|| памяншальная форма: цельца.
|| прыметнік: цялесны.
- Ц. колер (ружаваты).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)