цела назоўнік | ніякі род

  1. Матэрыя, рэчыва, што так ці інакш абмежавана ў прасторы; асобны прадмет у прасторы.

    • Цвёрдае ц.
    • Газападобнае ц.
    • Геаметрычнае ц.
  2. Арганізм чалавека або жывёлы ў яго знешніх фізічных формах.

    • Часткі цела.
    • Мёртвае ц. (труп).
  3. Тулава, корпус чалавека, жывёлы, птушкі.

    • Ц. ў сіняках.
  4. Асноўная частка, корпус чаго-н.

    • Ц. гарматы.
  5. іншыя значэнні:

    • (Быць) у целе (размоўнае) — быць поўным, укормленым, сытым.
    • Спасці з цела (размоўнае) — схуднець.
    • Трымаць у чорным целе каго (размоўнае) — сурова, строга абыходзіцца з кім-н.

|| памяншальная форма: цельца.

|| прыметнік: цялесны.

  • Ц. колер (ружаваты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)