Verbum

ціхі прыметнік

1. Слаба чутны; нягучны.

   • Ц. голас.
   • Ц. шум дрэў.

2. Агорнуты цішынёй; зацішны.

   • Ц. вечар.

3. Без адзнак вялікага руху, спакойны.

   • Ціхая вёсачка.
   • Ціхае жыццё.

4. Лагодны, паслухмяны, пакорлівы.

   • Ц. чалавек.
   • Па натуры яна дзяўчына ціхая.

5. Які праходзіць спакойна, не праяўляецца бурна.

   • Ціхая старасць.

6. Які не вызначаецца хуткасцю, павольны, марудны.

   • Ціхая хада.

|| памяншальная форма: ціхенькі.

|| назоўнік: ціхасць.