цярпенне назоўнік | ніякі род
-
Здольнасць цярпець, стойка пераносіць жыццёвыя нягоды.
- Няма цярпення слухаць яе скаргі.
-
Настойлівасць, уменне захоўваць вытрымку ў якой-н. справе, рабоце.
- Работа з дзецьмі патрабуе вялікага цярпення.
- Цярпенне лопнула (размоўнае) — не хапіла вытрымкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)