цярпенне, ✂, н.

  1. Здольнасць цярпець, стойка пераносіць жыццёвыя нягоды.

    • Няма цярпення слухаць яе скаргі.

  2. Настойлівасць, уменне захоўваць вытрымку ў якой-н. справе, рабоце.

    • Работа з дзецьмі патрабуе вялікага цярпення.

◊

  • Цярпенне лопнула (разм.) — не хапіла вытрымкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)