Verbum

цярпець, ✂; незак.

1. Мужна, стойка пераносіць фізічныя і маральныя пакуты.

   • Ц. боль.
   • Ц. непрыемнасці.

2. Мірыцца з наяўнасцю каго-, чаго-н., пагаджацца з кім-, чым-н.

   • Не ц. каго-небудзь.
   • Не ц. пярэчання.

3. Зносіць што-н. непрыемнае.

   • Ц. няўдачу.

4. Несці страты.

   • Пасевы церпяць ад засухі.

5. Быць такім, што можна адкласці, пачакаць; мець магчымасць пачакаць, не спяшацца.

   • Пакуль цярпіць пагода, трэба закончыць уборку ўраджаю.

|| зак. пацярпець, ✂.