цяплець, ; незак.

  1. Станавіцца цёплым, цяплейшым.

    • Рукі цяплеюць.
  2. безас. Пра наступленне цёплага, цяплейшага надвор’я.

    • У красавіку ўжо пачне цяплець.

|| зак. пацяплець, .

|| наз. пацяпленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)