Verbum

цяга назоўнік | жаночы род

1. Сіла, пры дапамозе якой перамяшчаецца што-н., а таксама крыніца такой сілы (жывёла, машына, электрычнасць).

   • Паравая ц.
   • Конная ц.

2. Рух газаў, дыму (звычайна ў топачных і вентыляцыйных канструкцыях), які выклікаецца рознасцю ціску.

   • Печ дыміць ад слабай цягі.

3. Стрыжань, які перадае рух ад адной часткі механізма да другой (спецыяльны тэрмін).

   • Стрэлачная ц.

4. У архітэктуры: зроблены з тынку або каменны паясок, які падзяляе вонкавыя і ўнутраныя сцены, абрамляе столь і пано.

5. Імкненне, прыхільнасць да каго-, чаго-н.

   • Ц. да навукі.
   • Ц. да цяпла.

6. Шлюбны палёт самца слонкі ў пошуках самкі (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: цягавы.