Verbum

чытаць, ✂; незак.

1. Адрозніваць і спалучаць літары ў словы, знаёміцца са зместам напісанага.

   • Ч. кнігу.
   • Ч. па складах.
   • Бегла ч.

2. Разумець, разбірацца ў якіх-н. знаках, абазначэннях.

   • Ч. ноты.
   • Ч. чарцяжы.

3. Па знешніх прыкметах распазнаваць, угадваць што-н. (перажыванні, думкі і пад.).

   • Ч. чужыя думкі.
   • Ён чытаў у яе вачах страх.

4. Пераказваць які-н. тэкст на памяць.

   • Ч. на памяць байкі.

5. Выкладаць вусна перад аўдыторыяй.

   • Ч. лекцыі.

◊

• Чытаць мараль (натацыі, павучанні) — гаварыць з кім-н. строгім тонам, робячы вымову, дакараючы за што-н.

|| зак. прачытаць, ✂.

|| наз. чытанне, ✂, чытка, ✂ і прачытанне, ✂.