Verbum

чысты прыметнік

1. Незабруджаны, свабодны ад бруду. Чыстая бялізна.

   • Чыстая падлога.

2. Асабліва прыбраны, прызначаны не для штодзённых патрэб (размоўнае).

   • У чыстай палавіне хаты спалі дзеці.

3. Пра работу: не цяжкі, нябрудны.

   • Ён працаваў на чыстай рабоце.

4. Акуратна, чыста зроблены, прыгожа аздоблены.

   • Шкатулка чыстай работы.

5. Са свабоднай, адкрытай, не занятай чым-н. паверхняй.

   • Чыстае поле.
   • Ч. ліст паперы.
   • Чыстае неба.

6. Без пабочных дамешак, з нічым не змешаны, або з нязначнымі дамешкамі.

   • Ч. спірт.
   • Чыстая шэрсць.
   • Чыстае паветра.
   • Чыстая вада.

7. Выразны ў гучанні, без пабочных шумаў; не ахрыплы.

   • Даносіўся ч. гук званоў.
   • Ч. голас салаўя.

8. Які адпавядае пэўным нормам, правілам (пра мову, склад і пад.).

   • Гаварыў на чыстай беларускай мове.

9. пераноснае значэнне: Маральна бездакорны, сумленны, шчыры, праўдзівы, беззаганны.

   • Гэта быў чалавек крыштальна ч. ў маральных адносінах.
   • Чалавек з чыстым сумленнем.
   • Чыстыя пачуцці.

10. Абсалютны, поўны (размоўнае).

    • Чыстая праўда.
    • Чыстая хлусня.
    • Гэта чыстая выпадковасць.

11. Не звязаны з практычным прымяненнем; процілегласць прыкладны.

    • Чыстая тэорыя.
    • Чыстая вага — вага чаго-н. без пасуды, без упакоўкі і пад.; нета.

|| назоўнік: чыстата.