чыноўнік, ✂, м.

  1. У дарэвалюцыйнай Расіі і ў некаторых краінах: дзяржаўны служачы, які мае чын, службовае званне.

  2. перан. Той, хто выконвае сваю работу фармальна, без жывога інтарэсу, строга па інструкцыі.

|| прым. чыноўніцкі, ✂ і чыноўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)