чыноўніцтва, ​, н.

  1. зб. Чыноўнікі (гл. чыноўнік у 1 знач.).

    • Дробнае ч.
  2. перан. Паводзіны, псіхалогія, уласцівыя чыноўніку (у 2 знач.).

    • Яму не ўласціва ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)