Verbum

чын​¹, ✂, м.

1. Службовы разрад у вайсковых і цывільных служачых.

   • Ч. маёра.
   • На заводзе ў яго быў вялікі ч., дырэктарскі.

2. Пасада або асоба, якая займае пасаду (разм.).

   • Чыны дыпламатычнага рангу.

○

• Класныя чыны — цывільныя званні, якія прысвойваюцца пракурорска-следчым работнікам пракуратуры.

• Ніжні чын — салдат у царскай арміі ў адрозненне ад афіцэраў.

◊

• Чын чынам (чынаром); чын па чыну (разм.) — найлепш; так, як трэба.