чыгун назоўнік | мужчынскі род

  1. Сплаў жалеза з вугляродам, больш крохкі, менш коўкі, чым сталь.

    • Выплаўка чыгуну.
  2. Гаршчок з такога сплаву.

    • Паставіць ч. у неч.

|| памяншальная форма: чыгунок і чыгунчык.

|| прыметнік: чыгунны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)