хвосцік, ✂, м.

  1. гл. хвост.

  2. Кончык, частка чаго-н., якая выступае.

    • Яблык з хвосцікам.

◊

  • 3 хвосцікам (разм.) — з лішкам, з невялікім дадаткам.

    • Тры гады з хвосцікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)