хвосцік назоўнік | мужчынскі род
-
гл. хвост.
-
Кончык, частка чаго-н., якая выступае.
- Яблык з хвосцікам.
-
3 хвосцікам (размоўнае) — з лішкам, з невялікім дадаткам.
- Тры гады з хвосцікам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)