Verbum

хвоя, ✂, ж.

1. Вечназялёнае дрэва сямейства хваёвых з высокім прамым ствалом і доўгай ігліцай; сасна.

   • Стромкія хвоі ўзнімаліся ў неба.

2. зб. Ігліца (абл.).

   • У лесе зямля была ўсыпана хвояй.

3. Галінка хвойнага дрэва.

|| прым. хваёвы, ✂ і хвойны, ✂.