чвякаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі.
-
Ісці па мокрым, гразкім, утвараючы характэрныя гукі.
-
Тое, што і чаўкаць (у 1 знач.).
-
Падаць, утвараючы глухі, мяккі гук.
|| аднакратны дзеяслоў: чвякнуць.
|| назоўнік: чвяканне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)