чвякаць,
-
Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі.
-
Ісці па мокрым, гразкім, утвараючы характэрныя гукі.
-
Тое, што і чаўкаць (у 1
знач. ). -
Падаць, утвараючы глухі, мяккі гук.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)