чвэрць назоўнік | жаночы род

  1. Чацвёртая частка цэлага.

    • Ч. года.
  2. Адзін з чатырох перыядаў, на якія ўмоўна падзяляецца навучальны год у школе.

    • Усе вучні паспяхова закончылі першую ч.
  3. Даўняя мера сыпкіх рэчываў, роўная 8 чацверыкам (каля 210 л.).

    • Дзве чвэрці аўса.
  4. Даўняя мера аб’ёму вадкасці, роўная чацвёртай частцы вядра (каля 3 л.), якой карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы, а таксама пасудзіна ёмістасцю ў тры літры.

  5. Старая мера даўжыні, роўная чацвёртай частцы аршына, што існавала да ўвядзення метрычнай сістэмы.

  6. Старая мера зямельнай плошчы, роўная О,5 дзесяціны.

  7. Нота працягласцю ў адну чацвёртую частку цэлай ноты (спецыяльны тэрмін).

  8. Адна з чатырох фаз Месяца; вузкі серп Месяца ў першай ці апошняй фазе (спецыяльны тэрмін).

  9. Паз прамавугольнага сячэння па канту дошкі для змацавання яе з другой дошкай (спецыяльны тэрмін).

    • Тры чвэрці да смерці (размоўнае жартаўлівае) — пра слабага, хворага чалавека, якому мала засталося жыць.

|| прыметнік: чвэрцевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)