хваравіты, .

  1. Які часта хварэе, схільны да хваробы.

    • Х. хлопчык.
  2. Які з’явіўся ў выніку хваробы, які сведчыць аб хваробе.

    • Х. выгляд.
    • Х. стан.
  3. Выкліканы болем.

    • Х. стогн.
  4. перан. Перабольшаны, празмерны, ненатуральны.

    • Хваравітая падазронасць.

|| наз. хваравітасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)