хваляваць, ​✂; незак.

  1. Выклікаць хваляванне (у 1 знач.).

    • Моцны вецер хваляваў мора.

  2. перан. Прыводзіць у хваляванне (у 2 знач.).

    • Яго хваляваў лёс дзяцей.

  3. перан. Падбухторваць, схіляць да хваляванняў (да 3 знач.; уст.).

    • Х. народ.

|| зак. усхваляваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)