хвальба назоўнік | жаночы род

  1. Празмернае расхвальванне сваіх вартасцей, заслуг, учынкаў, часта перабольшаных.

  2. Адабрэнне, пахвала каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)