чужынец назоўнік | мужчынскі род
Чужы, нетутэйшы чалавек; вораг, захопнік.
- Чужынцаў засмактаў дняпроўскі іл.
|| жаночы род: чужынка.
|| прыметнік: чужынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
чужынец назоўнік | мужчынскі род
Чужы, нетутэйшы чалавек; вораг, захопнік.
|| жаночы род: чужынка.
|| прыметнік: чужынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)