чужынец, ✂, м.

Чужы, нетутэйшы чалавек; вораг, захопнік.

  • Чужынцаў засмактаў дняпроўскі іл.

|| ж. чужынка, ✂.

|| прым. чужынскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)