чужаніца, ✂, м.; ✂, ж..

  1. Чужы, нетутэйшы чалавек; іншаземны захопнік.

  2. Чужы чалавек па духу, поглядах і пад. у якім-н. асяроддзі.

  3. Не родны чалавек, не сваяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)