хуткасць,
-
гл. хуткі. -
Ступень скорасці руху каго-, чаго
-н. або распаўсюджання чаго-н. - Х. гуку.
-
Ступень скорасці, з якой адбываецца якое
-н. дзеянне, працэс.- Поле ачышчалася ад снегу з небывалай хуткасцю.
-
Ступень скорасці дастаўкі грузаў.
- Адправіць груз малой хуткасцю.
-
Ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын, звязаная з парадкам узаемадзеяння дэталей каробкі скорасцей.
- Ехаць на трэцяй хуткасці.
-
У механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да часу, за які гэты шлях праходзіцца (
спец. ).
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)