хуткасць, , ж.

  1. гл. хуткі.

  2. Ступень скорасці руху каго-, чаго-н. або распаўсюджання чаго-н.

    • Х. гуку.
  3. Ступень скорасці, з якой адбываецца якое-н. дзеянне, працэс.

    • Поле ачышчалася ад снегу з небывалай хуткасцю.
  4. Ступень скорасці дастаўкі грузаў.

    • Адправіць груз малой хуткасцю.
  5. Ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын, звязаная з парадкам узаемадзеяння дэталей каробкі скорасцей.

    • Ехаць на трэцяй хуткасці.
  6. У механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да часу, за які гэты шлях праходзіцца (спец.).

|| прым. хуткасны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)