хутаранін, ✂, м.

Жыхар або ўладальнік хутара.

|| ж. хутаранка, ✂.

|| прым. хутаранскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)