хутар, ✂, м.

Адасоблены сялянскі зямельны ўчастак разам з сядзібай уладальніка.

  • Жыць на хутары.

|| памянш. хутарок, ✂.

|| прым. хутарскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)