чуллівы, ✂.

  1. Якому ўласціва ўспрымальнасць знешніх, фізічных раздражненняў.

    • Чуллівыя нервы.

  2. Які здольны ўлавіць нават нязначнае знешняе ўздзеянне.

    • Ч. прыбор.

  3. Здольны да сентыментальнасці, тонкаадчувальны.

    • Чуллівае сэрца.
    • Ад гора людзі робяцца чуллівымі да іншых.

|| наз. чуллівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)