чуцца, ; незак.

  1. Быць чутным, успрымацца на слых.

    • Чулася музыка.
    • Чуўся смех.
  2. Адчувацца, успрымацца органамі пачуццяў.

    • Чуецца пах кветак.
    • У песні чуўся смутак і жальба.
  3. у знач. пабочн. сл. чуецца, чулася. Адчувацца, думацца.

    • Яна ківала галавой, але, чулася, была занята сваімі думкамі.
  4. Адчуваць сябе, быць у пэўным стане.

    • Добра чулася нам у лесе.
    • Як табе чуецца ў лузе?

|| зак. пачуцца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)