хрысціць, ✂; незак.

  1. Спраўляць над кім-н. царкоўны абрад хрышчэння.

    • Х. дзяцей.

  2. Быць хросным бацькам або хроснай маці.

  3. Рабіць знак крыжа (у 3 знач.) на кім-, чым-н.

  4. Даваць мянушку (разм.).

  5. Біць, хвастаць (разм.).

    • Х. дубцом па спіне.

◊

  • Не дзяцей хрысціць каму з кім (разм.) — не мець інтарэсу да каго-н., не жадаць мець справы з кім-н.

|| зак. ахрысціць, ✂, пахрысціць, ✂ і перахрысціць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)