чокаць2, ; незак.

  1. Вымаўляць гук «ч» на месцы гука «ц» (спец.).

  2. Пра некаторых птушак і жывёл: абзывацца гукамі, падобнымі на «чок-чок».

|| наз. чоканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)