Verbum

ход назоўнік | мужчынскі род

1. гл. хадзіць.

2. Рух, перамяшчэнне ў якім-н. напрамку.

   • Сядзець у вагоне па ходу поезда.
   • Машына паскорыла х.

3. пераноснае значэнне: Развіццё, цячэнне чаго-н.

   • Х. заняткаў.
   • Х. падзей.

4. Перамяшчэнне рухомай часткі механізма ад аднаго крайняга становішча да другога, а таксама велічыня гэтага перамяшчэння.

   • Х. поршня.
   • Велічыня ходу прэса.

5. Дзеянне, работа, якую выконвае машына, механізм.

   • Х. гадзінніка.

6. Рабочая частка машыны, механізма (спецыяльны тэрмін).

   • Анкерны х. гадзінніка.

7. Тэхналагічны працэс; цыкл (спецыяльны тэрмін).

   • Домна на гарачым хаду.

8. У шахматах, картах і пад.: чарговае выступленне іграка.

   • Х. пешкі.
   • Х. пешкай.
   • Х. козырам.

9. пераноснае значэнне: Прыём, манеўр для дасягнення якой-н. мэты.

   • Дыпламатычны х.
   • Хітры х.

10. Месца, праз якое ўваходзяць куды-н., уваход.

    • Пакой з асобным ходам.

11. Месца, па якім ходзяць, шлях, пераход.

    • Падземны х.

12. пераноснае значэнне: Магчымасць дасягнення чаго-н.

    • Трэба даваць х. маладым пісьменнікам.

13. іншыя значэнні:

    • Жалезны ход — ніжняя хадавая металічная частка воза або іншых якіх-н. транспартных сродкаў.
    • Малы ход — запаволены ход судна, а таксама каманда, якая перадаецца ў машыннае аддзяленне для змяншэння ходу судна.
    • Поўны ход! — словы каманды: з гранічнай скорасцю.
    • На хаду — мімаходам.
    • Па ходу справы — у залежнасці ад абставін.
    • Поўным ходам — інтэнсіўна, узмоцнена (ідзе, ішло і пад. што-н.).
    • Сваім ходам — 1) пехатой; 2) работай свайго матора.

|| прыметнік: хадавы.

• Дзве хадавыя гадзіны.