хобат назоўнік | мужчынскі род

  1. У слана: нос у выглядзе доўгага трубападобнага адростка.

  2. Падоўжаны нос у тапіраў, хахуль, кратоў (спецыяльны тэрмін).

  3. Выцягнуты прыдатак у пярэдняй частцы цела некаторых беспазваночных і насякомых, якая служыць для хапання здабычы і абароны (спецыяльны тэрмін).

  4. Частка механізмаў, машын, якая па форме нагадвае хобат жывёлы (спецыяльны тэрмін).

  5. Задняя падоўжаная частка лафета артылерыйскай гарматы або задняя частка станка кулямёта (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: хобатны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)