Verbum

хобат, ✂, м.

1. У слана: нос у выглядзе доўгага трубападобнага адростка.

2. Падоўжаны нос у тапіраў, хахуль, кратоў (спец.).

3. Выцягнуты прыдатак у пярэдняй частцы цела некаторых беспазваночных і насякомых, якая служыць для хапання здабычы і абароны (спец.).

4. Частка механізмаў, машын, якая па форме нагадвае хобат жывёлы (спец.).

5. Задняя падоўжаная частка лафета артылерыйскай гарматы або задняя частка станка кулямёта (спец.).

|| прым. хобатны, ✂.