хлёбаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Есці, чэрпаючы лыжкай вадкую страву.

    • Х. суп.
  2. Піць вялікімі глыткамі.

    • Ён з прагнасцю хлёбае ваду.

|| аднакратны дзеяслоў: хлёбнуць і хлебануць.

  • Хлебануць гора (размоўнае) — перанесці, паспытаць многа непрыемнага, цяжкага.

|| назоўнік: хлёбанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)