Verbum

хлёбаць, ​^✂; незак. (разм.).

1. Есці, чэрпаючы лыжкай вадкую страву.

   • Х. суп.

2. Піць вялікімі глыткамі.

   • Ён з прагнасцю хлёбае ваду.

|| аднакр. хлёбнуць, ✂ і хлебануць, ✂.

• Хлебануць гора (разм.) — перанесці, паспытаць многа непрыемнага, цяжкага.

|| наз. хлёбанне, ✂.