Verbum

хлеб, ✂, м.

1. Прадукт харчавання, які выпякаецца з мукі.

   • Чорны х.
   • Сітны х.
   • Пшанічны х.

2. Зерне, якое мелецца на муку.

   • Нарыхтоўка хлеба.
   • Уборка хлеба.

   • Х. — усяму галава (прыказка).

3. Зерневыя расліны (жыта, пшаніца і пад.) на корані.

   • Добра ўрадзіў хлеб.
   • Хлябы ў рост чалавека.

4. Сродкі для існавання, заробак.

   • Цяжкай працай здабываць свой х.
   • Адабраць чужы х.

5. іншыя значэнні:

   • Аб адным хлебе (разм.) — без дадатковай стравы.

   • Без хлеба сядзець (разм.) — быць незабяспечаным сродкамі існавання.

   • Зайцаў хлеб (разм. жарт.) — рэшткі яды, прывезеныя з поля, з лесу дзецям.

   • І то хлеб (разм.) — і гэта добра.

   • Лёгкі хлеб (разм.) — пра лёгкую, бестурботную працу.

   • Надзённы хлеб — тое, што патрэбна для жыцця.

   • Жыць на ласкавым хлебе (разм.) — жыць на ўтрыманні, з чыёй-н. ласкі.

   • Не вялікі хлеб (разм.) — 1) не вельмі добра; 2) невысокая аплата працы, не зусім забяспечаныя ўмовы жыцця.

   • Пасадзіць на хлеб і ваду (разм.) — пакараць голадам, абмежаваць у ядзе каго-н.

   • Хлеб ды соль (разм.) — прыемнага, добрага апетыту (пажаданне таму, каго засталі за ядой).

   • Цяжкі хлеб (разм.) — праца, якая патрабуе вялікіх намаганняў, цяжкая фізічная праца.

|| памянш.-ласк. хлябок, ✂.

|| прым. хлебны, ✂.