хлеб назоўнік | мужчынскі род
-
Прадукт харчавання, які выпякаецца з мукі.
- Чорны х.
- Сітны х.
- Пшанічны х.
-
Зерне, якое мелецца на муку.
- Нарыхтоўка хлеба.
- Уборка хлеба.
- Х. — усяму галава (прыказка).
-
Зерневыя расліны (жыта, пшаніца і пад.) на корані.
- Добра ўрадзіў хлеб.
- Хлябы ў рост чалавека.
-
Сродкі для існавання, заробак.
- Цяжкай працай здабываць свой х.
- Адабраць чужы х.
-
іншыя значэнні:
- Аб адным хлебе (размоўнае) — без дадатковай стравы.
- Без хлеба сядзець (размоўнае) — быць незабяспечаным сродкамі існавання.
- Зайцаў хлеб (размоўнае жартаўлівае) — рэшткі яды, прывезеныя з поля, з лесу дзецям.
- І то хлеб (размоўнае) — і гэта добра.
- Лёгкі хлеб (размоўнае) — пра лёгкую, бестурботную працу.
- Надзённы хлеб — тое, што патрэбна для жыцця.
- Жыць на ласкавым хлебе (размоўнае) — жыць на ўтрыманні, з чыёй-н. ласкі.
- Не вялікі хлеб (размоўнае) — 1) не вельмі добра; 2) невысокая аплата працы, не зусім забяспечаныя ўмовы жыцця.
- Пасадзіць на хлеб і ваду (размоўнае) — пакараць голадам, абмежаваць у ядзе каго-н.
- Хлеб ды соль (размоўнае) — прыемнага, добрага апетыту (пажаданне таму, каго засталі за ядой).
- Цяжкі хлеб (размоўнае) — праца, якая патрабуе вялікіх намаганняў, цяжкая фізічная праца.
|| памяншальна-ласкальная форма: хлябок.
|| прыметнік: хлебны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)