чэлядзь назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік

  1. Насельніцтва феадальнай вотчыны Старажытнай Русі, якое знаходзілася ў разнастайных формах залежнасці ад феадалаў.

  2. Дваровыя людзі, слугі памешчыка пры прыгонным праве.

  3. пераноснае значэнне: Людзі нізкага службовага становішча, якія імкнуцца выслужыцца перад высокапастаўленымі асобамі (пагардлівае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)