чхаць, ; незак.

  1. Міжвольна з шумам выдыхаць паветра праз нос пры раздражненні слізістай абалонкі.

  2. Утвараць рэзкія адрывістыя гукі пры нераўнамернай рабоце (пра маторы, механізмы і пад.; разм.).

  3. перан., на каго-што. Не звяртаць увагі, выказваючы пагарду да каго-н. (разм. груб.).

    • Чхаў я на яго.
    • Чхаў ён на такія загады.

|| зак. чхнуць, .

|| наз. чханне, .

|| прым. чхальны, .

  • Ч. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)