чаўкаць, ✂; незак.

  1. Утвараць пры жаванні, ядзе характэрныя гукі губамі і языком; есці, прыцмокваючы.

  2. перан. Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі; чвякаць.

    • Гразь чаўкала пад ботамі.

|| наз. чаўканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)