хаўкаць,
-
Хапаць паветра раскрытым ротам; цяжка дыхаць.
- Хворы ледзь хаўкае.
-
Пазяхаць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
хаўкаць,
Хапаць паветра раскрытым ротам; цяжка дыхаць.
Пазяхаць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)