чаша, ✂, ж.

  1. У мінулым: круглая пасудзіна для віна.

    • Сярэбраная ч.

  2. Якая-н. пасудзіна, ёмішча круглай формы.

    • У бронзавай чашы гарэў вечны агонь.

  3. перан. Вялікі натуральны або штучны рэзервуар.

    • Сіняя ч. возера.

◊

  • Перапоўніць чашу цярпення (высок.) — пазбавіць сіл, магчымасці цярпець, выносіць што-н.

  • Дом — поўная чаша — багаты, заможны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)