чарнакніжжа, ✂, н. (уст.).

Чараўніцтва, вядзьмарства, заснаванае нібы на сувязі ведзьмара, чарнакніжніка з т.зв. «нячыстай сілай», д’яблам.

|| прым. чарнакніжны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)