чарцяня, і чарцянё, , н.

  1. Паводле забабонных уяўленняў: дзіцяня чорта; маленькі чорт.

  2. перан. Пра гарэзлівае, свавольнае дзіця (разм.).

|| прым. чарцянячы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)