харчаванне, ✂, н.

  1. гл. харчавацца, -ць.

  2. Паступленне і засваенне пажыўных рэчываў, неабходных для жыццядзейнасці жывога арганізма.

  3. Тое, чым хто-н. харчуецца; характар, якасць ежы.

    • Дыетычнае х.

  4. Прыпасы прадуктаў.

    • Сяляне дзяліліся з партызанамі харчаваннем.

○

  • Грамадскае харчаванне — сістэма забеспячэння насельніцтва харчаваннем праз сталовыя, рэстараны, закусачныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)