харч, ✂, м.

  1. звычайна мн. Тое, што спажываць, чым жывяцца, ежа.

    • Мясны х.
    • Нешта ж ты змізарнеў на гарадскіх харчах.

  2. Корм для жывёлы.

    • Нарыхтаваць харчу жывёле на зіму.

  3. перан. Тое, што з’яўляецца крыніцай роздуму, разважанняў.

    • Даць х. для роздуму.

◊

  • На харчах святога Антонія (разм. жарт.) — недаядаючы, галадаючы.

|| прым. харчовы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)