чараўніцтва, ✂, н.

  1. Сіла, дзеянні чараўніка; вядзьмарства, чары (уст.).

  2. Дзеянні знахара шляхам замоў; знахарства.

|| прым. чараўніцкі, ✂ і чараўнічы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)