чарапіца назоўнік | жаночы род

  1. зборны назоўнік: Дахавы матэрыял у выглядзе абпаленых гліняных або цэментных пласцінак або плітак з пазамі.

    • Дом пакрыты чарапіцай.
  2. Асобная такая пласцінка.

|| прыметнік: чарапічны.

  • Ч. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)