чаранок, ✂, м.

  1. Частка сцябла, галінкі з пупышкамі ад расліны, прызначаная для прышчэпкі і пасадкі.

  2. Вузкая частка ліста, якая злучае яго са сцяблом.

|| прым. чаранковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)