хапіцца дзеяслоў | закончанае трыванне
-
гл. хапацца.
-
Успомніўшы, пачаўшы шукаць, раптоўна выявіць адсутнасць каго-, чаго-н.
- Хапіўся ключоў, а іх няма.
-
Агледзеўшыся, спахапіцца, раптоўна заўважыць што-н.
- Хапіўся, што хату не замкнуў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)