Verbum

хапаць​², ✂; незак.

1. Браць рэзкім паспешлівым рухам рукі, зубоў, рота.

   • Х. кнігі і хутка складваць у партфель.
   • Х. ротам паветра.

2. Лавіць, затрымліваць, браць сілай каго-н. (разм.).

   • Х. хуліганаў.

3. перан. Хутка, прагна ўспрымаць што-н., засвойваць на хаду (разм.).

4. З прагнасцю браць, купляць без разбору (разм.).

   • Х. што папала.

5. безас. Быць дастатковым.

   • Не хапае часу.
   • У нас усяго хапае.

|| зак. схапіць, ✂ і хапіць, ✂.

|| наз. хапанне, ✂.