хандрыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Знаходзіцца ў стане хандры; сумаваць, тужыць.

  • Х. ад адзіноты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)