чалядзін, ✂, м. (гіст.).

  1. Дваровы чалавек, слуга ў панскім доме.

  2. Той, хто належыць да чэлядзі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)